نگاهی به عملکرد شرکت ملی حفاری نشان می‌دهد این شرکت باوجود قرار گرفتن در لیست واگذاری‌های دولتی، همچنان زیان ده بوده و مشخص نیست این شرکت بر چه اساسی قرار است به بخش خصوصی واگذار شود.
تاریخ انتشاردوشنبه ۵ آبان ۱۳۹۹ - ۱۹:۲۵
گزارشی از وضعیت بزرگترین شرکت حفاری در خاورمیانه
واگذاری شرکت ملی حفاری ایران با چه توجیهی؟!؟!
هم دولت نهم و دهم و هم دولت یازدهم و دوازدهم با توجه به ماهیت صنعت حفاری که یک صنعت خدماتی است که به ارائه خدمات استخراج و تولید نفت و گاز می‌پردازد، بر این عقیده بوده‌اند که صنعت حفاری باید «خصوصی» شود و این در حالی است که نام شرکت «ملی حفاری» هیچ‌گاه از لیست واگذاری خارج نشد و صرفاً در چند سال گذشته با دستور مقام معظم رهبری برای مدت یک سال واگذاری این شرکت به تعویق افتاد.
حتی در سال ۱۳۸۵ نیز ۴۰ درصد از سهام شرکت ملی حفاری ایران به شرکت‌های سرمایه‌گذاری استانی سهام عدالت واگذار شد که متعاقباً این سهام از پرتفوی این شرکت‌ها حذف و مجدداً ۱۰۰ درصد سهام این شرکت به شرکت ملی نفت ایران بازگردانده شد.
از ابتدای سال ۱۳۹۹ با نظر دولت برای ورود شرکت‌های دولتی گروه یک به بورس اوراق بهادار، با موافقت وزیر نفت، جلسات آماده‌سازی این شرکت برای ورود به بورس در این سازمان با حضور مدیرعامل شرکت ملی حفاری و نمایندگان این شرکت، نمایندگان وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران برگزار شد.
وضعیت عجیب ملی حفاری
به نظر می‌رسد فارغ از بحث‌های سیاسی و تبعات اجتماعی مبحث خصوصی‌سازی که در همه شرکت‌های دولتی مطرح است بهتر است با نگاهی به آمارهای رسمی عملکردی و مالی و قراردادی این شرکت در سال‌های ۹۳ تا ۹۸ شرایط این شرکت را بررسی کرده و سپس با مقایسه این نتایج به پاسخی منطقی برای لزوم یا عدم لزوم خصوصی‌سازی دست یابیم.
بر اساس این گزارش، حجم دستگاه‌های غیرفعال در سال ۹۸، به میزان ۱۳.۶۸ دکل سال بوده است که نسبت به سال ۹۷، (۱۰.۶۶ دکل سال) به میزان ۳.۰۲ دکل افزایش‌یافته است. همچنین در سال ۹۸ تعداد ۱۱۵ حلقه چاه توسط شرکت تکمیل شد که در مقایسه با سال ۹۷ به میزان ۲۰ حلقه چاه کاهش داشته است. از سوی دیگر، مجموع کل انتظارات به میزان ۱۳.۲ دکل سال محاسبه شد که سهم شرکت ملی حفاری به میزان ۶.۹۳ دکل سال (بالغ‌بر ۵۲ درصد از انتظارات) را به خود اختصاص داده است و مابقی به میزان ۶.۲۷ دکل سال مربوط به کارفرمایان بوده است.
در سال گذشته ،۷۰ درصد از انتظارات شرکت مربوط به بخش عملیات و ۳۰ درصد مرتبط به جابجایی دستگاه‌های حفاری بوده، در حالی‌که این نسبت در سال ۹۷ به ترتیب ۶۵ درصد به ۳۵ درصد بوده است. بر اساس نتایج تحلیل‌های انجام‌شده حداقل ۴۰ درصد از انتظارات شرکت در سال ۹۸ ناشی از ۳ عامل، تریلر، پمپ گل و مواد گل بوده است.
بر اساس بررسی‌های انجام شده، متوسط ساعت انتظار روزانه هر دستگاه حفاری در طول سال ۹۸ ،۲.۸۶ ساعت بوده و ۲۴ مورد از دستگاه‌های حفاری فعال بالاتر از میزان متوسط (۲.۸۶ ساعت) انتظار داشته‌اند، به‌گونه‌ای که در برخی از دستگاه‌های حفاری متوسط ساعت انتظارات روزانه، تا ۷ ساعت در روز نیز شده که منجر به از دست دادن ۳۰ درصد درآمد این شرکت شده است.
آمار عملکرد دکل‌های حفاری شرکت ملی حفاری در سال‌های ۹۳ تا ۹۸
آمار مالی و قراردادی
مقایسه درآمدهای تحقق‌یافته و پیش‌بینی‌شده در سال ۱۳۹۷ مبین این امر است که در سال مالی مورد رسیدگی به‌طور نمونه ۴۴ درصد درآمد پیش‌بینی شده، محقق نشده که مقایسه درآمد تحقق‌یافته و هزینه‌های انجام‌شده باوجود پیش‌بینی سود در بودجه سال ۹۷ و قرار گرفتن این شرکت در ردیف شماره ۲۲۰۲۰۰ با عنوان شرکت‌های سوده، بیانگر زیان به مبلغ ۵,۳۶۵,۲۸۹ میلیون ریال (قبل از مالیات) بوده است. ضمن اینکه درآمدهای تحقق یافته در سال ۹۸ و ۹۷ از دکل‌های حفاری و خدمات فنی، نسبت به سال‌های قبل روندی رو به کاهش داشته که علت آن ناشی از کاهش حجم عملیات و افت شاخص‌های عملکردی دستگاه‌های حفاری و سرویس‌های فنی نسبت به سال‌های قبل است.
مبلغ زیان مذکور در سال مالی ۱۳۹۸ نیز حدود همین مقدار بوده که به لطف بخشنامه وزارت نفت در خصوص تسعیر نرخ ارز برای شرکت‌های نفتی به قیمت ارز نیمایی باعث شد که زیان سنواتی و جاری به مقدار حدود ۳۰۰ میلیارد تومان کاهش یابد که این شرکت را همچنان مشمول ماده ۱۴۱ اصلاحیه قانون تجارت می‌کند و به نظر می‌رسد این وضعیت در سال ۹۹ با توجه به عدم انجام چاه‌های توسعه‌ای در قالب موافقت‌نامه با شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب و عدم به‌کارگیری تعدادی از دکل‌های حفاری در این سال تاکنون بیشتر باشد هرچند که با تجدید ارزیابی املاک این شرکت و افزودن این مبالغ به سرمایه این شرکت فعلاً این شرکت از حالت ورشکستگی خارج میشود اما این سرمایه هیچ بودجه‌ای را برای هزینه‌های جاری شرکت فراهم نمی‌کند و این شرکت از کمبود نقدینگی به‌شدت رنج می‌برد.
حساب سود و زیان شرکت ملی حفاری در سال‌های ۹۳ تا ۹۸ (ارقام به میلیون ریال)
*با توجه به بخشنامه وزارت نفت درآمدهای ارزی سنواتی از کارفرمایان به نرخ ارز نیمایی تبدیل‌شده و به شرکت ملی حفاری پرداخت‌شده است و صرفاً بخش اعظمی از مطالبات ریالی پیمانکاران تا پایان ۱۳۹۸ تسویه شده و مطالبات ارزی پیمانکاران تسویه نشده است.
https://naftonline.ir/news/22001/
منبع : خبرگزاری مهر
جبهه اول اقتصاد 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
ملی حفاری ایران جبهه اول جنگ اقتصادی است که کلیه فرآیند تولید نفت به آن بستگی دارد و هدف از ایجاد آن قطع وابستگی به نیروهای خارجی بوده که تا الان به همت مردان آهنین آن در سخترین شرایط جنگ تحمیلی و الان جنگ اقتصادی با کمترین توقع و نیاز به خارج توانستند این صنعت را سر پا نگه دارند الان اگر واگذار کنن به بخش خصوصی نیشکر هفت تپه دیگری تو راهه و به مانند هپکو اراک و .....دیگر شرکت هایی که به بخش خصوصی دادند نابود خواهد شد و کارگران آن بیچاره و درمانده خواهند شد نمایندگان خوزستان و مناطق نفتخیز باید از این کار جلوگیری کنن تا مشکلات بعدی مثل هفت تپه و هپکو پیش نیاد 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
محمد فهام
بنظر بنده یکی از دلائل زیاندهی شرکت ملی حفاری در هماهنگ نبودن.اداره زمین شناسی با این‌نهاد میباشد و این‌باعث انتظارات طولانی میگردد
ما در دهه۵۰.دارای ۴۸.دستگاه‌حفاری بودیم.و همیشه پروپوزالهای حفاریهای آینده تقریبا یک سال از تاریخ جلو بود
همآهنگی ادارات مهندسی نفت.و زمین شناسی میتواند از ضررهای این‌نهاد انقلابی و‌بامآل در هم کوبیدن‌ان جلوگیری کند
ما در دهه۵۰.دارای ۴۸.دستگاه‌حفاری بودیم.و همیشه پروپوزالهای حفاریهای آینده تقریبا یک سال از تاریخ جلو بود
همآهنگی ادارات مهندسی نفت.و زمین شناسی میتواند از ضررهای این‌نهاد انقلابی و‌بامآل در هم کوبیدن‌ان جلوگیری کند
۱
اتفاقی عجیب در مجتمع گاز پارس جنوبی !
(۱۰۳ نظر)
۳
پورتال فیش حقوقی کارکنان نفت!
(۲۲ نظر)
تازه ترين نظرات
