برای کار بر روی ساختمان ها باید از داربست های مخصوص استفاده کرد. این داربست ها برای هر موقعیتی متفاوت هستند که در این خصوص در سایر مقاله ها صحبت هایی کامل صورت گرفته است. در این مقاله از سایتzoodbast میخواهیم تا شما را با ۴۰ نکته در خصوص ایمنی داربست ها اشنا کنیم تا با اگاهی از این نکات از بروز خطرات احتمالی جلوگیری شود.
ایمنی داربست
داربست ها دارای پایه های عمودی هستند که ان ها را روی زمین محکم میکند. این پایه ها از لوله های استانداری تشکیل شده اند که فاصله ی ان ها از یکدیگر باید ۲ متر باشد. پایه های داربست علاوه بر فاصله ی اشاره شده باید همگی در یک ردیف مشاهده شوند. یعنی یکو جلوتر و یکی عقب تر نباشد. زمانی که لوله ها در حالت عمودی قرار دارند باید از بست های قائم برای اتصال ان ها استفاده کرد. این بست ها میتوانند تا وزن ۳٫۶ کیلونیوتون را تحمل کنند. برای اینکه لوله های عمودی بتوانند وزن را بهتر تحمل کنند از لجرها استفاده کنید. هم چنین میتوانید از لجرها یا ترانزوم ها برای جلوگیری از خم شدن لوله های افقی داربست استفاده کنید. برای اتصال لجرها و یا ترانزوم ها باید از بست تخته استفاده کنید. دقت کنید که اگر از این بست ها در داربست خود استفاده میکنید نباید بیشتر از ۰٫۵۳ کیلونیوتون به ان ها نیرو وارد شود. برای اتصال لوله ی استاندارد بیرونی به لوله استاندارد درونی از ترانزوم استفاده کنید. این لوله با عبور از عرض لجر، محل کار را میسازد.در زمان احداث ساختمان جهت حمل مصالح و رفت و آمد کارگران و همچنین در پروژه های صنعتی جهت انتقال قطعات و دسترسی پرسنل به منظور انجام تعمیرات نیاز به نصب و استفاده از پلکان یا پله های موقت می‌باشد.
زمانی که تخته ی کار را بر روی داربست قرار میدهید اگر تا ۵٫۱ متر طول دارد باید از ۲ میله ی حامی استفاده کنید اما اگر طول تخته از ۵٫۱ متر بیشتر شد باید از ۳ میله ی حامی استفاده کنید. دقت کنید برای اتصال دو لوله ی طولی به یکدیگر از پین های اتصال جوینت پین استفاده کنید. میتوانید از پین های اسلیو کاپلر نیز برای اتصال دو لوله ی طولی به یکدیگر استفاده کنید. برای افزایش مقاومت داربست از لوله های مهاری استفاده کنید. این لوله ها به صورت ضربدر بر روی داربست متصل میشوند. بریس های بیرونی داربست باید در فاصله ی ۱۰ متری از یکدیگر قرار بگیرند. بریس های درونی در فاصله های استاندارد و لجر به لجر بسته میشوند. برای اتصال بریس ها به داربست باید از پین های اسلیو کاپلر استفاده کنید. از بست های اسپیگات برای اتصال بریس ها استفاده نکنید. برای اتصال در زاویه های مختلف باید از بست های گردان استفاده کنید. میتوانید از بست های چدنی یا فرج استفاده کنید. بست ها غالبا میتوانند در صورت نگهداری مناسب چندین بار مورد استفاده قرار بگیرند. پس سعی کنید تا بست ها را در ترکیب مناسبی از گازوئیل و روغن نگهداری کنید. با توجه به داربست مورد استفاده از بست مناسب استفاده کنید. بست ها ۲ و یا ۴ پیچ هستند که به صورت ثابت یا گردان مورد استفاده قرار میگیرند. برای رسیدن به بالای سکوی هر داربست باید از پله ها استفاده کرد. تعداد مناسب پله ها برای هر ۲ متر بین ۶ الی ۷ پله است. پله ها باید هر کدام ارتفاع ۲۵ تا ۳۰ سانتی متر داشته باشند و ورودی پله ها بین ۶۰ تا ۱۲۰ سانتی متر باشد. در هر ۲ متر یعنی بعد ۷ پله باید پاگردی برای رفع خستگی کارگران قرار داده شود. پله ها باید دارای دستگیره و حفاظ باشند تا از سقوط افراد جلوگیری شود. برای نصب علامت های هشداردهنده ی مربوط به داربست از ورودی پله ها استفاده میشود. اگر شیب ساختمان برای بالا رفتن ملایم است میتوان از سطح شیبدار به جای پله استفاده کرد. این امر موجب میشود تا حمل مصالح به طبقات بالاتر با استفاده از وسایل مربوطه صورت بگیرد. اگر ساخت پله ها دائمی باشد و حضور ان ها موقت و برای داربست نباشد به صورت عمودی ساخته میشوند و برای ارتفاع دو متر به بالا پشت بند قرار داده میشود. اگر مجبور به ساخت پله هستید اما نیاز به سطح شیبدار دارید بهرت است تا تخته ای را با سیم به پله ها متصل کنید و از ان استفاده کنید.
زمانیکه روی داربست تخته ای برای ایستادن قرار میگیرد این تخته ها باید لبالب یکدگیر قرار بگیرند و سطح داربست را کاملا بپوشانند. در انتها نیز توسط تسمه های فلزی محکم میشوند. عرض تخته ای که کارگران باید روی ان بایستند و کار کنند بسته به نوع کاربری از ۶۰ الی ۱۲۰ سانتیمتر متغیر است. طول تخته ها باید به گونه ای باشد که دو طرف و وسط ان ها روی بست های ترانسوم قرار بگیرند. در کنار این تخته ها باید قرنیز قرار داده شود تا از سقوط ابزار جلوگیری کند. دقت کنید که تخته ها روی هم قرار نگیرند چرا که موجب میشوند تا پای کارگران به این تخته ها گیر کند و موجب افتادن انها شود. دقت کنید که سکوها در هر مترمربع میتوانند از ۱۵۰ تا ۲۵۰ کیلوگرم وزن را تحمل کنند. برای استفاده از نردبان ها بر روی داربست نهایت دقت را مبذول بدارید. بهترین زاویه برای قرارگیری پایه های نردبان از ۶۸ تا ۷۵ درجه است. به ازای هر ۴ متر ارتفاع ۱ متر پایه های نردبان عقب میروند. برای مثال؛ کار در ارتفاع در هنگام وقوع بادهای شدید که سرعت آن بیش از ۵۰-۴۰ کیلومتر در ساعت باشد، بایستی تعطیل شود. همچنین در هنگام وقوع رعد و برقهای شدید، کار در ارتفاع به دلیل امکان برق زدگی به ویژه بر روی داربست های فلزی ممنوع است. در هنگام بارندگی، هر گونه عملیات با استفاده از تجهیزات برقی بویژه جوشکاری برق و همچنین در شرایطی که سطوح کار در اثر ریزش باران لغزنده میشود، ممنوع است. زمانی که نور کافی نیز در محیط عملیات وجود نداشته باشد و یا در شرایطی که به علت گرد و خاک، مه و یا بارش باران و برف، میزان دید کافی نباشد، بایستی عملیات کار در ارتفاع تعطیل گردد. اگر از نردبان برای امور برقی میخواهید استفاده کنید حتما از نردبان عایق استفاده کنید. استفاده از نردبان های کوتاه و چوبی برای داربست ها اصلا گزینه های مناسبی نیستند. باید ابتدا و انتهای نردبان را محکم به داربست وصل کنید. برای بالارفتن از نردبان رو به نردبان حرکت کنید و هر دو دست خود را به نردبان محکم نگه دارید. منبع: http://www.cafekhabar.ir
